1 - 2 maart. Taupo

2 maart 2018 - Taupo, Nieuw-Zeeland

Terwijl het in Nederland vriest dat het kraakt, worden wij wakker in een zonnig Tongariro Park en een temperatuur van 16 graden. De zon 🌤 hebben we de laatste drie dagen hier niet gezien, dus we zijn blij dat ie er weer is. De reis naar Taupo is slechts 1 ½ uur, dus we kunnen rustig aan doen. Omdat Mount Ruapehu volledig zichtbaar is en geen wolkje er om heen hangt, rijden we om 10:00 eerst naar Whakapapa Skifield aan de noordkant van Mount Ruapehu waar we afgelopen maandag ook geweest zijn. Toen zat alles in de mist en was het zo goed als uitgestorven. Nu ziet het er veel beter uit, de skiliften werken en er zijn veel meer wandelaars. Het is hier wel frisjes en na wat rondlopen en genieten van de vulkanische omgeving zetten we koers naar Taupo. “Gelukkig” zien we dat Mount Tongariro toch ook vandaag volledig in de wolken verstopt zit. Al vrij snel komen we aan de zuidkant van Lake Taupo, het grootste meer van Nieuw Zeeland (619 km2) dat ontstaan is door een vulkanische explosie. Taupo ligt aan de noordkant, dus we rijden langs het meer op. Het is nog iets te vroeg om naar ons motel te gaan, dus we drinken een kop koffie in een tentje op het strand en eten onze boterhammetjes. Net na 13:00 checken we in. We zitten in een motel en voor het eerst op de tweede verdieping maar wel met uitzicht op Lake Taupo. Na het uitpakken lopen we naar het centrum van Taupo op ca 15 min afstand. Het is er druk en er zijn veel werkzaamheden langs het water en op de doorgaande wegen. We horen van een winkelier dat zaterdag het “IronMan Event” in Taupo gehouden wordt. Dit is de grote internationale triatlon. Nu begrijpen we de drukte ook. We winkelen wat door de stad, lopen langs het meer en eten een hapje in de stad. We krijgen allebei steeds meer last van spierpijn, dus bij thuiskomst ga ik even relaxen in het Spa bad. Heerlijk is dat…

Taupo is de stad van o.a. de Huka Falls. Deze waterval staat vandaag dan ook op de planning. Het is half bewolkt, droog en zo’n 19 graden. Heerlijk weer voor een wandeling. Mijn spierpijn is goed gezakt na zo’n Spa bad, Nicole heeft nog wel last. De beste remedie is dan… te gaan wandelen. We rijden om 09:30 bij het motel weg en rijden naar Spa Thermal Park. We parkeren de auto, trekken wandelschoenen aan en nemen de Huka Falls Track. Een wandeling van een klein uur naar de Huka Falls die lang de Waikato River loopt. De track begint bij een hot water pool waar mensen baden en zwemmen. Vandaar de naam van het park “Spa Thermal Park”, een gratis bad/douche. Na een klein uurtje dalen en stijgen bereiken we Huka Falls. Huka is Maori’s voor schuim. De waterval heeft die naam van hen gekregen omdat de 200.000 liter water per seconde een paar meter naar beneden dendert en dat geef zoveel waterbelletjes dat het op schuim lijkt. Prachtig hoe zoveel water door een smalle doorgang zijn weg naar beneden vindt (zie 🎞). Na de vele foto’s nog een selfie op de brug maken en dan lopen we terug. Plots wordt er Nederlands tegen ons gesproken en als ik op kijk, zie ik twee oud collega’s van Van Lanschot naast me staan. Harriette en Hein. Nou wat een toeval. Nicole en ik hadden het er van de week nog over: “Nog geen bekenden gezien”. Nu dus wel. We kletsen wat en zijn alle vier verbaast over de ontmoeting aan de andere kant van de wereld. Na een kwartier nemen we afscheid en gaat ieder weer zijn eigen weg. Wij lopen de track terug naar de auto. Na de wandeling gaan we op zoek naar koffie in de richting van de Aratiatia Dam. Deze dam wordt 4 keer per dag open gezet en dan stroomt er enorm veel water van het meer naar een lager gelegen rivier. We vinden koffie en nemen die mee naar de dam waar we op een uitzichtpunt wachten tot 14:00 uur. Na wat alarmberichten, wordt de sluis om 14:00 uur open gezet. Eerst gebeurt er nog niet veel, maar als de eerste bekken vol gelopen is, vindt het water zich een weg door de kloof en langs de rotsen. Het water stijgt razendsnel en dan besef je dat er niet voor niets waarschuwingsborden langs sommige rivieren staan. Het is een fantastisch schouwspel. Na 15 min wordt de sluis weer dicht gezet en daalt het water weer. Er is nog tijd om naar Craters of the Moon te rijden. Dit is een park met aangelegde paden door een omgeving vol met kraters, stoom, mudpools en andere geothermische uitspattingen. Hier vlakbij ligt een electriciteitscentrale die energie opwekt van de stoom die uit de grond komt. De route door het park is ruim een uur. Bij verschillende kraters stinkt het, dus een eigen stinkende scheet merkt hier niemand iets van 😜. Vanaf uitzichtpunten lijkt het park op een slagveld waar nog iets ligt na te smeulen. Terug bij het motel maken we ons klaar voor een hapje eten. We lopen weer naar de gezellige stad Taupo en in een restaurant bestelt Nicole de bekende en lekkere fish and chips en ik de overheerlijke Lamb Shank (2 stluks 😉). We wandelen daarna terug naar het motel en hebben weer een prachtige dag gehad. We genieten nog even na met een kop koffie op ons terras. 

Morgen rijden we naar het oosten van het Noordereiland, naar de plaats Napier.

Foto’s

4 Reacties

  1. Anouk Raaijmakers - Megens:
    2 maart 2018
    Echt super leuk!! En wat grappig dat je bekende tegen komt zeg. Is echt toevallig. Echt super mooi dat water trouwens!
  2. Robin:
    3 maart 2018
    Helemaal aan de andere kant van de wereld en dan collega's tegenkomen dat is uitzonderlijk. Nog steeds mooiere plaatsen tegen komen en genieten. Er mooie verhalen en foto's toch steeds weer leuk om te lezen. Groetjes Robin
  3. Herma Hijmans-Franken:
    8 maart 2018
    Pfff jullie hebben al heel wat kilometers in de benen. Hebben jullie dat ook bijgehouden hoeveel het er zijn. Knap hoor.
    En wat een leuke verrassing om oud collega,s te zien. Tis toch niet te geloven he dat je mekaar zo ver van huis tegenkomt. Veel plezier weer hoor
  4. Herma Hijmans-Franken:
    8 maart 2018
    Trouwens weer prachtige foto,s en wat zien jullie er gelukkig uit. Dit is genieten