23 t/m 24 juni 2019 Lillehammer

We vertrekken vandaag uit Trondheim. Voor ons het noordelijkste punt van onze Noorwegen reis. Op de foto is te zien dat de nachten hier héél erg kort zijn. De foto is van zaterdag 22 juni, de kortste nacht. De zon gaat om 23:37 onder (op vrijdag en zondag stond het tijdstip van zonsondergang op 23:36) en komt om 03:01 al weer op. Dus er is geen tijd om donker te worden. Vandaag hebben we de langste route op één dag in Noorwegen. Het weer is wisselvallig met meer zonneschijn 🌞 dan regen 🌧 en 11 graden als we om 10:15 vertrekken. De route is 357 km via de E6 en omdat je op het overgrote deel van de route slechts 80 km/u mag, is de reistijd (incl. pauze) 6½ uur. De omgeving is heel anders dan de eerste 3 weken. In plaats van hoge, besneeuwde bergen en haarspeldbochten is het nu een glooiend landschap en een rechte weg. Niet de omgeving maakt de reis “vervelend”, maar de snelheid. De kilometers gaan tergend langzaam voorbij. Er valt ook niet veel te vertellen. Hoe dichter we bij Lillehammer komen hoe hoger de temperatuur wordt. Het loopt op tot 20 graden. Ook de bergen worden weer wat hoger. In Lillehammer zijn in 1994 de Olympische Winterspelen gehouden, dus er zijn echt wel bergen. Als we Lillehammer binnen rijden geeft de navigatie nog 14 km aan 😳. Hé? Had toch in Lillehammer iets geboekt? Via een stijgende kronkelende weg rijden we de bergen in en komen uit in het dorp/vakantiepark “Nordseter”, onderdeel van Lillehammer maar nog wel een half uur met de auto er vandaan. Het is een park op 850 meter boven de zeespiegel, in een natuurlijke omgeving, weg van al het lawaai van de stad en het verkeer. Bij de receptie is niemand meer aanwezig, maar in de kast aan de buitengevel ligt een enveloppe 📨 met mijn naam erop. Hierin zit de sleutel 🔑 en instructies voor het appartement. Het is een blok van 10 appartementen en wij hebben één van de twee onderste met mooi uitzicht op de vallei. Als we uitgepakt hebben, gaan we voor op het terras nog heerlijk in de zon zitten en komen we bij van een vermoeiende reis. Na het eten maken we nog een kleine wandeling door het toch wel uitgestorven dorp/vakantiepark, waar veel schapen 🐑 🐑 los lopen en waar een groot hotel staat dat er vervallen bij staat.

Laatste vakantie week gaat in 😕. Genieten dus nog. Lillehammer is een kleine stad bekend van de Olympische Winterspelen van 1994. Als we met een heerlijk zonnetje om 10:30 naar Lillehammer rijden gaan we eerst naar de skischansbaan. Deze ligt mooi tegen de helling op en vanuit de stad goed te zien. We parkeren de auto en lopen wat rond aan de onderkant van de tweekoppige schansbanen. De K90 (kleine) baan en de K120 (grote)baan. Vanuit het midden aan de onderkant heb je mooi zicht op de schansen. Er is een mogelijkheid om met de stoeltjeslift naar het startpunt van de schansbaan te gaan, maar het is ook mogelijk langs de schansbaan de trap te nemen. Wij nemen de 936 treden tellende trappen naar boven. Goede oefening en dan hebben wij onze “sport” vandaag ook weer gehad. Bovenaan heb je mooi uitzicht over de schansbaan, eindpunt van de baan, maar ook op de stad Lillehammer. Bij het startpunt (de plek vanwaar de schansspringers vertrekken) van de K90 is gratis toegang, maar bij die van de K120 moet entree betaald worden. Nou, we kijken wel vanaf de K90 naar beneden 😜. Voor de liefhebbers: goud 🥇 op de K90 in 1994, Espen Bredesen (NOR), 104 meter en goud 🥇 op de K120 Jens Weissflog (GER), 133 meter. 1994 was het jaar dat Rintje Ritsma zilver 🥈 behaalde op de 1.500 m schaatsen. Na een uur op het Olympisch park rijden we door naar de stad waar we op ons gemak door heen wandelen. Nadat we de twee bruggen over Mjøsa, het grootste meer van Noorwegen (365km2), hebben gereden en bekeken, doen we boodschappen en gaan terug naar ons appartement. We gaan buiten op het terras genieten van de zon, ook al is het hier een stuk frisser omdat we toch wel een stuk hoger zitten.

Morgen gaan we naar onze laatste bestemming van Noorwegen, Oslo.