17 - 18 februari. Taranaki

Om 9:20 rijden we bij het motel weg en zitten al vrij snel op de state highway buiten Wellington. Het is bewolkt, er staat een harde wind en het is 22 graden. Via de westkust rijden we richting New Plymouth in het gebied Taranaki. Het eerste stuk blijven we langs Tasmanzee rijden en op een gegeven moment zien we, 6 km de zee op, Kapiti Island. Het hele eiland is een natuurreservaat en er is beperkte toegang. Er leven vogels die nooit of zeer zelden op het vaste land worden gezien. Er hangt veel laaghangende bewolking rond het eiland, dus stoppen om het eiland van afstand te bekijken heeft niet veel zin. De weg is verder niet spannend en we rijden dan ook goed door. Onderweg stoppen we voor een kop koffie waar we twee Nederlanders zien die ook op de Doubtful Sound Overnight Cruise zaten toen wij er waren. In Wanganui stoppen we om onze boterhammen op te eten. We rijden de stad in en parkeren vlak bij de Wanganui River. Dit is de langste bevaarbare rivier (290 km) van Nieuw Zeeland. Op de kade is een markt waar we door heen wandelen. In een groente en fruithal kopen we fruit en groente voor vanavond. In de buurt van Hawera zien we voor het eerst Mount Taranaki 🗻. Er hangt veel bewolking om heen. Als we in de buurt van New Plymouth komen begint het even flink te regenen, maar als we de stad binnen rijden is het weer zo goed als droog. Als we bij onze studio komen volgen we de instructies die we eerder van de eigenaren ontvangen hebben. We stoppen voor een garage en lopen naar achteren, waar we de studio zien die onder de garage gebouwd is. De studio ligt dus lager dan de straathoogte. Nog iets verder naar achteren staat het huis van de eigenaren. We hebben een prachtige studio met alles er op en eraan. Zelfs een wasmachine. We kunnen de auto in de garage parkeren en daar staat ook een droger en twee mountainbikes voor gebruik. Wij zijn geen fietsers dus die zullen niet van hun plek komen. Na het uitpakken gaan we even boodschappen 🛒 doen en tanken ⛽️. Nicole doet de was als ik aan het eten begin. Tijdens het eten bespreken we wat we morgen gaan doen. De weersverwachting is dat er regen, veel regen komt. We bespreken dus meerdere opties.

Het was vannacht, volgens Nicole, warm. De temperaturen blijven ’s-nachts ook vrij hoog. De warmte blijft in huis hangen. Nicole kan minder goed tegen die warmte dan ik, maar met een ventilator op stand 3 komt het wel goed. Het weer is…. Prachtig. De zon schijnt, half bewolkt en zo’n 22 graden als we om 9:30 naar het beginpunt rijden van onze wandeling. Het is een klein uurtje rijden. Net buiten New Plymouth zien we Mount Taranaki met een flinke wolk ervóór. Jazeker, ervóór. Mount Taranaki is een eenzame 2.518 meter hoge slapende vulkaan 🗻 die staat in Egmont National Park, waar je helemaal omheen kan rijden. Dit kan in ca 2 uur. Deze voor de Maori’s heilige berg had zijn laatste eruptie in 1755. New Plymouth ligt noord-west van de vulkaan en na een half uur zitten we ten noorden ervan en zien dan duidelijk dat de wolk niet rond de bergtop hangt. Weer 15-20 min later zitten we verder oostelijk en zien de top van Mount Taranaki. De sneeuw is niet aanwezig, maar we hebben een prachtig uitzicht op de berg die mooi door zon beschenen wordt. Na de mooie plaatjes rijden we door naar het Dawson Falls Visitor Centre, waar veel tracks aangelegd zijn. Wij hebben voor twee tracks van beide 1 ½ uur gekozen. De eerste is de “Wilkies Pools Loop Track” die het eerste deel makkelijk te lopen is en door het prachtige Goblin Forrest gaat. Eindpunt zijn een serie kleine poeltjes die door middel van watervalletjes telkens gevoed worden en het water weer afgeven aan de lager gelegen poeltjes. De track is een “loop” dus via een ander wandelpad lopen we weer terug. In dit deel zien we regelmatig stroompjes en watervalletjes. Deze wandeling zit er na ruim 1 ½ uur op en pakken eerst een kop koffie, voordat we de tweede gaan lopen. Dit is de “Kapuni Loop Track” die loopt langs de “Dawson Falls”. Een waterval van 18 meter waar je onder aan de voet kan staan, maar ook een prachtig uitzicht geeft vanaf het wandelpad. Na deze bezichtiging lopen we de track verder af. Ik loop op het smalle pad voor en Nicole volgt mij. “Ahhh….😖 grrrrr.. shit…😡.” Ik kijk om en daar zit Nicole op haar handen en knieën op de grond. “Uitgegleden…..”, moppert ze. Och, we zijn wel gewend dat Nicole iedere vakantie met wandelen wel een keer valt. De schade valt mee, omdat ze zich op haar handen kon opvangen. Ruim 1 ½ uur na de start van de tweede wandeling zijn we terug bij de auto. De top van Mount Taranaki is inmiddels volledig door de wolken ingepakt. Wat een mazzel hebben we gehad. De temperatuur is inmiddels opgelopen en het voelt met de zon weer heet. Rond 14:00 verlaten we Egmont National Park en rijden verder in westelijke richting. Zo hebben we Mount Taranaki van alle kanten kunnen bekijken. Het grootste bovendeel hangt echter (nog) in de wolken. We stoppen even bij het strand van Opunake waar we een prachtige branding met hoge golven zien. Uiteindelijk rijden we New Plymouth binnen vanaf de andere kant en rijden door naar de kust waar de Sugar Loaf Islands liggen. Dit zijn 11 kleine eilanden (in 1991 uitgeroepen tot reservaat) ontstaan van vulkanische resten. Er is veel flora en fauna op deze eilanden. We genieten van het uitzicht (zie filmpje 🎞), maar de zon ☀️ brandt ons weg. We rijden nog even door de verlaten stad (zondag) New Plymouth. Terug bij onze studio kijken we terug op weer een geslaagde mooie dag 👍🏼. 

Morgen gaan we naar Waitomo. De grotten met de gloeiwormen……