10 - 13 maart. Whitianga

Het is een strak blauwe hemel als we net voor 10:00 in Whakatane vertrekken. Het eerste deel van de route van in totaal 250 km gaat voorspoedig en we stoppen voor het eerst in Waihi, na 150 km. Hier bezoeken we de oude Martha’s Mine, een zeer succesvolle goudmijn die tussen 1882 en 1952 continu operationeel geweest is. Het was zo’n succes dat die tussen 1988 en 2007 wederom geopend is geweest en wederom met succes. Op dit moment wordt heti gebied opnieuw ingericht om de mijn wéér in gebruik te nemen. Er is een wandelroute van 1 uur rond de enorme krater, maar die doen wij niet. Wel lopen we even naar het hoogste punt waar je in de krater kunt kijken. Na het korte bezoek aan de goudmijn kopen we een take-a-way koffie die we samen met de boterhammen nuttigen op een mooi uitzichtpunt. Zo’n 25 km voordat we bij onze overnachtingslocatie zijn, slaan we af naar Hot Water Beach, dat voor de komende dagen op de planning staat. Hier informeren we naar de tijdstippen van laagtij en rijden daarna door naar Whitianga waar we rond 15:45 aankomen. Onze vrijstaande cottage staat achter het huis van de eigenaren en als we kennis maken, blijkt de eigenaresse, net als ik, geboren te zijn in Putaruru. Dat schept meteen een band. We pakken de spullen uit en rijden via het centrum naar de haven, parkeren de auto en maken een wandeling langs het strand. Na een hapje eten en boodschappen 🛒  sluiten we weer een heerlijke dag af.

Laagtij is vandaag om 09:00. Voor de twee activiteiten die we vandaag willen doen hebben we laagtij nodig en om precies te zijn de periode van 2 uur vóór en 2 uur ná laagtij. Hot Water Beach (ene activiteit) is een strand waaronder een hete waterstroom van 170 graden loopt. Als je een kuil graaft wordt het (zee)grondwater door stoom/water uit die hete ondergrondse waterstroom verwarmd tot wel 70 graden. Het water in de kuil meng je dan met het koudere zeewater en krijg je een heerlijk “Hot Water Bath” on the Beach. Snappie? Het strand loopt met hoogtij vol, dus dan kan je die kuil niet graven. Cathedral Cove Walk (andere activiteit) is een wandeling, van ca 45 min, naar een uitgesleten rots die de vorm heeft van een kathedraal. Bij laagtij kan je er onderdoor lopen en als je er door heen kijkt zie je in het verlengde van de opening een enorme rots is het water staan. Dus om 08:30 rijden we al naar Hot Water Beach waar we rond 09:00 uur zijn. Het is al erg druk en voordat we een plekje gevonden hebben, een kuil gegraven hebben, de kuil volgelopen is en ook nog “gebadderd” hebben, zijn we te laat voor de Cathedral Cove Walk. We besluiten alleen maar even naar de mensen te kijken die met hun gehuurde schepjes het strand op gaan om nog een plekje te zoeken. 10 km verder ligt Hahei, vanwaar we om 09:30 met de wandeling naar Cathedral Cove starten. Een mooi aangelegd pad leidt ons over de rotsen langs diverse baaien van de Grote Oceaan. Er liggen ook mooie eilandjes en rotspartijen voor de kust. Één ervan heeft de vorm van een liggende hond met een bot voor zich. Na ruim een half uur komen we op het strand van Cathedral Cove aan waar het op dat moment nog lekker rustig is. De shuttlebus, die de grote massa mensen naar het startpunt van de wandelroute brengt, start pas om 10:00 uur. Als we onder de Cove doorlopen komen we op het strand waar de grote rots in het water staat. We doen onze wandelschoenen uit en lopen op blote voeten door het water en over het strand. Het is hier zo mooi en heerlijk dat we wat langer blijven. Als we aan de route terug beginnen is het al druk geworden op het strand en is het water onder de Cove door hoogtij al aardig aan het stijgen. De mooie baaien, Stingray Bay en Gemstone Bay, die we op de heenweg overgeslagen hebben, nemen we op de terugweg wel even mee. In de Stingray Bay zien we nog een zeehond spelen in het water. Blijft toch leuk om er naar te kijken. Het is 13:00 als we terug zijn bij de auto en aan het strand van Hahei eten we onze boterhammen. Koffie is hier niet te krijgen, dus daarvoor rijden we maar weer even terug naar Hot Water Beach. Als we de koffie op hebben begint het te regenen. Met de auto verkennen we de omgeving en als het weer droog wordt rijden we naar Whitianga terug waar we een hapje gaan eten. 

Vandaag houden we rekening met cycloon Hola die over het noorden van Nieuw Zeeland trekt. We doen het dus rustig aan en na een uitgebreid ontbijt rijden we om 10:30 richting Coromandel Town. Het regent, het waait, het is fris (2e keer lange broek aan) maar om nu te zeggen het is een cycloon? Niet echt. Het eerste deel van de route gaat langs de kust. Ook de golven zijn niet hoger en ruiger dan anders. Het tweede deel gaat door het Coromandel Forrest Park. In Coromandel Town is het uitgestorven en in het café/restaurant waar we koffie drinken is het ook al leeg. Bij de plaatselijk bakker kopen we verse pizzastukken die we vanavond thuis opeten. Via de alternatieve route rijden we terug naar Whitianga. Dit is een weg dwars door Coromandel Forrest en na een paar kilometer verharde weg wordt het een gravelweg. Met een snelheid van ca 35 km/u rijden we door het bos waar af en toe een huisje staat en een plek met roestige auto’s, bussen, caravans, tractors vol met mos. Hier lopen zelfs varkens los rond en er staat een waarschuwings-verkeersbord: “❗️CROSSING PIGS” 🤣. Na 20 km gravelweg komen we weer op de doorgaande weg en zijn dan vrij snel thuis. Het gaat steeds harder regenen en waaien, dus cycloon Hola komt dichter bij. Dit is de 4e regendag van 58 vakantiedagen tot nu toe.

De hele nacht regent en waait het veel en hard. Als we wakker worden zitten we nog in de staart van cycloon Hola en dat is alleen harde wind. De regen en donkere wolken zijn weg, de zon schijnt weer en de temperatuur is meteen weer lekker, 20 graden. Laagtij is vandaag 10:00 uur, dus tot 12:00 kunnen we nog naar Hot Water Beach. We zijn er al drie keer geweest, maar het warme bad op het strand hebben we nog niet gedaan. Dus strandlakens en schepje van het huisje mee en op naar het strand. Om 11:00 parkeren we de auto en na 5 min lopen staan we op het strand. Er is maar een klein gedeelte van het strand dat als “Hot Water Bath” gebruikt kan worden en dat is te zien. Een mierennest op een kleine stukje strand. We zoeken een plekje, maar er zijn genoeg kuiltjes/badjes waar niemand meer in zit of ligt. Als we het water van die lege kuilen voelen, snappen we waarom die leeg zijn...véél te heet. Dichter bij zee is nog plaats om te graven en inderdaad na twee keer scheppen voel ik het warme water al, maar nu zit ik te dicht bij zee, want de golven spoelen mijn kuil direct weer dicht. Dan zie ik een lege kuil die ik in beslag neem. Het water is niet warm, dus graven, maar hoe ik ook graaf, het water wordt niet warm. Dan vraagt een ouder stel of wij hun kuil willen en als je na 10-15 min nog niets hebt, sla je zo’n aanbod niet af. Nicole houdt niet van al dat zand en modder op haar lijf, dus die zoekt een rots op aan het einde van het strand. Nou, ik ben hier nu toch, én had dit op de planning staan, dus kleren uit en in bad. Ik moet je zeggen, dat het toch wel lekker is. Als het water wat afkoelt, graaf je met je handen wat dieper in het zand en “de warm water kraan staat open” 😜. Na een half uurtje heb ik het ook wel weer gehad en ga naar Nicole. Het is nog vroeg in de middag dus we gaan terug naar Whitianga waar we naar het strand gaan. Hier is het een stuk rustiger en omdat het nog steeds hard waait leggen we onze handdoeken tegen de duinen aan. De wind is toch te hard en omdat we volgegooid worden met zand verhuizen we naar het grasveld achter de duinen. Hier blijven we heerlijk zonnen, kletsen, dutje….en niets doen. Tegen 16:00 lopen we even door de winkelstraat en om 17:30 gaan we een hapje eten. Ondanks de harde wind is het weer een heerlijke dag geweest.

Morgen gaat de reis naar Whangarei in “The Bay of Islands”.