5 - 6 maart. Gisborne

Het is licht bewolkt, het zonnetje schijnt bij een temperatuur van 21 graden als we om 09:45 uit Napier vertrekken. De route is 220 km en de navigatie geeft aan 3 uur. Net buiten Napier staat een bord dat het volgende tankstation 115 km is, dus dat wil zeggen dat er onderweg weinig tot geen plaatsjes zijn. De weg is vergelijkbaar met de weg tussen Taupo en Napier, glooiende heuvels maar hier zitten meer van de 25 / 35 km bochten in. Er gebeurt niet veel onderweg en om 11:30 gaan we in een klein plaatsje een bakje koffie halen. Dat drinken we op samen met een soort van appelflap 🥟 aan een leuk riviertje. Net na 13:00 rijden we Gisborne binnen en omdat we nog moeten lunchen rijden we direct door naar het centrum. In de hoofdstraat vinden we een eettentje en nemen een sandwich met wat drinken. Rond 14:15 staan we voor de deur van ons…zomerhuis. Een vrijstaand huis in een rustige wijk zo’n 8 min van het centrum. Prima “Spaans” huis met de naam “Casa del Sol”. Dubbele slaapkamer, grote woonkamer, open keuken én wasmachine. Het is weer tijd voor een wasje, dus na het uitpakken wordt de wasmachine aan het werk gezet. Het is heerlijk weer dus achter in de grote tuin met vijvertje incl. vissen 🐟 kunnen we lekker “niks doen”. Gisborne heb ik op mijn route gekozen als tussenstop omdat de “East Cape” route vanuit Napier naar Whakatane te lang is. En omdat een relax dagje tussendoor fijn is, blijven we hier twee nachten. Er staats niets op de planning morgen dus we zien wel. Na het boodschappen 🛒 doen koken we zelf en zit de dag er al weer bijna  op.

Ik sta om 08:30 pas op , ook dit hoort bij zo’n vakantie. Nicole is al een uurtje eerder opgestaan. Ik maak een kop koffie en ga lekker buiten onder het afdak rustig wakker worden. Het is heerlijk weer, zon schijnt volop 🌞 en het is al warm buiten. Gisborne is de meest oostelijk gelegen stad ter wereld 🌏 waar als eerste de dag begint. Het ontbijt, met gebakken eitje 🍳 eten we lekker buiten op. Om 11:30 rijden we naar het strand van Gisborne dat aan de Poverty Bay ligt. We hebben in Nieuw Zeeland al veel keien stranden en zwarte zandstranden gezien, maar hier hebben we een wit zandstrand. Het waait heerlijk aan het strand en met blote voeten wandelen we door de branding. Een aantal branding-surfers 🏄🏼‍♂️  proberen op de grootste golven zo lang mogelijk te blijven surfen. We wandelen eerst een stuk van de stad af, met de zon in de rug. Als we terug lopen hebben we de zon voor ons. We hebben handdoeken bij ons, dus op een gegeven moment nestelen we ons op het zand. Het is zo heerlijk om tot boven je enkels in de zee te gaan staan, ogen dicht te doen en dan de golven tegen je benen aan voelen slaan, waarna het teruglopend water achter je het zand onder je voeten vandaan spoelt. Langzaam zak je dieper in het zand, zet dan een stap naar voren en het begint weer opnieuw. Heerlijk met een zonnetje erbij en de verkoelende zeewind. Na de late lunch bij een strand tent (met Bossche medewerker) rijden we op zijn aanraden nog even naar een ander, mooier strand (Wainui), waar hij veel surft. Mooi strand, helemaal leeg. We blijven niet lang en rijden terug naar ons huis. In de tuin is het met een biertje (ook Nicole) 🍺 🍺 heerlijk toeven.

Morgen wordt de langste autorit van deze vakantie. We gaan naar Whakatane, een rit van 185 km als je de East Cape afsnijdt. Dat doen we dus niet. De East Cape is namelijk een aanbevolen autoroute door zijn mooie uitzichtpunten langs de kust. Onze rit zal ca 7 tot 8 uur duren en bedraagt 400 km.