27 - 28 januari. The Catlins & Bluff

Het streven is toch wel om niet achter te raken met mijn reisverslag. Niet alleen voor onze blog volgers, maar zeker ook voor mezelf. We doen zóveel indrukken op dat je makkelijk iets kunt missen. Het is gisteravond dus laat geworden. Na 01:00 zet ik pas het verslag en de foto’s live. Toch moeten we “vroeg” op, omdat vandaag de rit naar Bluff op het programma staat. De snelste route is slechts 230 km, maar waarom zouden we dat doen als er ook een langere route is 😜? We nemen namelijk de route via “The Catlins”. Nog voor 09:30 rijden we bij het motel weg richting Bluff. Het weer is prima, half bewolkt 🌤 bij een temperatuur van 22 graden. Na een uur bereiken we “The Catlins” route. De route is 172 km lang en gaat voor ons de kant op die we ook op moeten. Er zijn 9 bijzondere bezienswaardigheden op de route waarvan we er 7 aangetekend hebben. De eerste is “Nugget Point”, een vuurtoren uit 1869. Vanaf de doorgaande weg is het 9 km naar de kust en vervolgens nog 20 min lopen. De vuurtoren viel in het niet bij het uitzicht op de rotspartijen die in zee lagen. We kunnen niet te lang blijven, want er staat nog veel op het programma. De tweede is “Jack’s Blowhole”. Ook hier moeten we vanaf de doorgaande weg 9 km naar de kust rijden. “Jack’s Blowhole” ligt 200 meter vanaf de zee en spuit water met een geweldige kracht omhoog. We lopen ruim een half uur en komen bij een 55 m diepe, 144 m lange en 68 m brede opening in een bosgebied. Maar spuiten, ho maar 😢. Ik vermoed dat dit alleen bij opkomende vloed plaatsvindt. Teleurgesteld gaan we terug naar de auto. De derde bezienswaardigheid is een kleine waterval een aantal kilometers verder op. Via een bos met enorme varens komen we bij de waterval uit. Leuk om te zien maar niet om te zeggen, wauw. Voor de vierde uitstap gaan we naar de “Cathedral Caves”. Dit zijn enorme rotsen in het water met opening, waar je bij eb door heen kan lopen. Het lijken net grotten. Bij een restaurantje, waar we take-a-way koffie kopen, verteld de medewerkster dat pas over 1 uur de toegang tot de Caves open gaat, want dan wordt het pas eb. Daar wachten we niet op. We zijn inmiddels uitgeput door het weinig slapen, de autorit en de wandelingen tussendoor. We besluiten om nog maar naar één baai te rijden omdat het straks nog 1 ½ uur rijden is naar Bluff. In deze baai bezoeken we twee bezienswaardigheden tegelijk. Bij “Porpoise Bay” moeten we Hector dolfijnen kunnen zien, maar helaas, we kunnen ze niet ontdekken. Bij “Curio Bay” is een 180 miljoen jaar oud versteend bos dat bij eb zichtbaar zou moeten zijn. Ook die zien we niet en verlaten teleurgesteld “The Catlins”. Daarbij komt nog eens, dat de navigatie ons 15 km lang op een gravel weg laat rijden, voordat we weer op de doorgaande weg uitkomen. Chagrijnig en moe komen we 18:30 bij onze overnachtingslocatie aan. Bluff is de zuidelijkste plaats van Nieuw Zeeland en dient voornamelijk voor veerboten van en naar Stewart Island. We worden vriendelijk ontvangen door de eigenaren en zei zeggen dat we nog een stukje moeten rijden. We komen uit bij een mooi vrijstaand huis, waar de eigenaar ons het een en ander uitlegt. Dan vertelt hij dat de restaurants en supermarkt om 19:00 uur sluiten. We kunnen in het restaurant hoog op de berg met uitzicht op de oceaan nog eten. Terug in ons huis doet Nicole voor het eerst de was, sinds we van huis vertrokken zijn. Morgen staat er niets op de planning, dus we kijken wel wat het wordt.

Als we op staan is het een zwaar bewolkte dag. Het regent 🌧, als we aan het ontbijt zitten. Nicole heeft inmiddels de tweede was gedraaid en zoekt allerlei plekken om de was op te hangen. Één droogrek is niet voldoende en door het vochtige weer is de eerste was nog niet droog. Rond het middaguur klaart het op en komt het zonnetje erbij. De temperatuur is weer prima met 21 graden. We zetten de was buiten, onder een afdak, en rijden naar Invercargill. Een stad gesticht tussen 1850 en 1870 door Schotse immigranten. Het is zondag, en de stad ziet er verlaten uit. Hier en daar zijn wat winkeltjes open. Na een lekkere bak koffie rijden we naar een supermarkt 🛒. Onderweg naar de supermarkt komen we langs de historische bezienswaardigheden die in het Capitool boekje beschreven zijn. Op de terugweg naar Bluff gaat Nicole achter het stuur zitten. Zo heeft zij het rechts achter het stuur zitten én links rijden ook een keer ervaren. Thuis bij het huisje staat nog een klusje te wachten. De was gaat de zon in en ik ga de auto even wassen. Dat is echt nodig na al die gravel wegen van gisteren. Thuis was ik mijn auto iedere twee weken, dus ik moet het hier niet verleren 😜. En zo is het weer tijd om eten te maken. Als we gegeten hebben en de afwas gedaan, gaan we nog even naar Bluff Hill. Het hoogste punt van Bluff waar je helemaal rond kan kijken. Helaas is Stewart Island niet te zien. Als we terug zijn bij het huisje drinken we nog koffie ☕️ met een stukje gebak 🍰 op de veranda. We hebben een relaxte dag gehad. Morgen rijden we naar “Fiordland”.