29 - 31 januari. Fiordland I – Doubtful Sound

31 januari 2018 - Te Anau, Nieuw-Zeeland

Het is licht bewolkt als we om 10:00 de sleutel afgeven bij de eigenaresse van ons huisje. We kunnen de snelle route via het binnenland rijden óf  “Fiordland scenic route”. De route gaat het eerste stuk via de kust en daarna pas het land in. De weg naar Te Anau, onze overnachtingslocatie, is niet zo lang, dus we nemen “Fiordland scenic route”. Na 1 ½ uur stoppen we bij een prachtige baai, “Te Waewae Bay”. Van hieruit gaat de weg landinwaarts en rijden we over uitgestrekte graslanden, waar géén “kip” op de weg is. De temperatuur is opgelopen tot 28 graden als we “Lake Manapouri” bereiken. Hier kopen we een take-a-way koffie die we meenemen naar het meer, waar we de lunch nuttigen. Als we klaar zijn met eten en genieten van het meer met daarachter de bergen, rijden we door naar “Te Anau” waar we een appartement met aparte slaapkamer hebben. Hier blijven we 4 nachten, waarvan één nacht niet in het appartement maar op een boot. Daarover later meer. Het appartement is direct beschikbaar en als we de spullen opgeruimd hebben gaan we via “Lake side” naar het centrum. De temperatuur is 30 graden en samen met de zon is het bloedheet. Er wordt op het NZ journaal gesproken over extreme hitte in delen van het land. Langs het water staat een verfrissend briesje en in het centrum zoeken we verkoeling met een ijsje 🍦 op een terrasje. We eten een pizza 🍕 in het centrum en wandelen wat rond tot het weer tijd is om naar bed te gaan. Dit was weer een goede reisdag, al was het vandaag wel erg warm 😰.  

De zon schijnt volop als we ’s-morgens opstaan. Eerst wassen en aankleden en dan de spullen pakken voor de overnachting op de boot. Deze cruise had ik in april 2017 al geboekt. Het weer vandaag is goed, maar wat het morgen wordt is onzeker. Als het goed is ga ik (gaan we) ook kanoën en evt zwemmen. Dus goed bekijken wat mee moet. Om 10:00 gaan we uitgebreid  brunchen, want om 11:30 worden we opgehaald bij ons motel voor de “Doubtful Sound Overnight Cruise”. Een bus van “Real Journeys”, stopt om 11:45 (Nicole al zenuwachtig dat ie ons zou overslaan) en brengt ons, samen met andere die al in de bus zitten, naar Manapouri. Aan een haventje, met de naam “Pearl Harbour”, checken we in. Als alle passagiers van onze “Overnight cruise” aan board zijn gaat het avontuur beginnen. Dit is nog niet de boot waar we de fjorden mee doorvaren. Oh oh oh, wat een prachtige cruise hebben we gehad. Ik zou er úúúúren over kunnen schrijven/vertellen, maar eigenlijk moet je het ervaren. Toch ga ik jullie er wat over vertellen. We varen 45 minuten over Lake Manapouri en komen uit bij een enorme waterkrachtcentrale waar we van boord gaan. De waterkrachtcentrale is al een verhaal op zich, maar we komen voor de fjordcruise. We stappen over op (twee) touringcar bussen die ons over de “Wimot Pass” brengen.  Een gravel weg van ruim 20 km. Onderweg stoppen we regelmatig om van het uitzicht over de fjorden of watervallen te genieten. Door het droge weer van de afgelopen tijd zijn de watervallen niet zoals ze horen te zijn. 45 min. later stoppen we bij een haven aan het begin van “Doubtful Sound”. Daar ligt een grote sailcruiser op ons te wachten. Aan boord in de lounge-room verzamelen we voor een briefing. De captain doet het eerste woordje en gaat vervolgens de boot besturen. Al varend wordt de crew voorgesteld, waarna een van de crewleden het globale programma verteld. Koffie, thee en water is continue en onbeperkt aanwezig, zo laat soep, zo laat diner, morgen zus, morgen zo.  Iedereen krijgt de sleutel van de “hut” (zo heet een kamer op een schip 😜) en ik neem sleutel 12 aan. We zitten op dek 2, maar moeten toch een trap af. Wij hebben een kamer voor ons tweeën en dat is maar goed ook. We hebben mensen gesproken die een kamer moesten delen en dat was niet altijd prettig. Mooi groot bed, met aparte kleine wc, wastafel en douche ineen. Nadat we de spullen binnen hebben gezet, klinkt het door de speakers dat er al dolfijnen 🐬 in de buurt zwemmen. Deur op slot en snel naar het buitendek. Het weer is prachtig en met zo’n zeebriesje voelt het heerlijk aan. Als we aan de railing staan schieten de dolfijnen links en rechts onder de boot door. Wat prachtig om de dolfijnen zo te zien “spelen”. Na een half uurtje varen we verder het fjord in. In de lounge-room krijgen we een broodje met soep naar keuze. Met de camera in de aanslag ga ik na de soep het dek weer op. Er zijn verschillende hoogtes op de boot waar je van de omgeving kan genieten. Nou, dat heb ik gedaan, zeg. Iedere minuut zie je een andere omgeving, een ander beeld. Eerst zelf genieten en dan foto’s maken. Vervolgens loop ik naar de andere kant van het schip om wéér iets anders te zien. Prachtig om te zien, rotswanden die 1.200 m loodrecht uit diepe fjorden oprijzen. Na dat we een zij-arm van het fjord in en uitvaren komen we uiteindelijk op de Tasman zee. Nieuw Zeeland ligt aan de oostkant aan de Grote Oceaan en aan de westkant aan de Tasman zee. Hier zien we op de rotsen weer zeehonden en blijft de boot ronddobberen. De Tasman zee is tevens het keerpunt om terug het fjord weer in te varen. Hier worden de zeilen gehesen en varen we op de wind het fjord in. Tegen 18:30 wordt het anker te water gelaten. We liggen in een rustig eindpunt van een van de zij-armen van het fjord. We worden verzocht in de lounge-room te komen voor een korte uitleg over de “wateractiviteiten”. We kunnen kiezen uit een van de twee  gemotoriseerde boten (ca 20 personen per boot) óf kanoën. We krijgen tien minuten om ons voor één (of geen) van de activiteiten voor te bereiden. Een waarschuwing vóóraf: “sandfly’s”!?!? Deze waarschuwing schrikt Nicole af, dus die zegt niet mee te gaan. Zelf kies ik (natuurlijk) voor de kano. Ik kleed me snel om en smeer me goed in met anti sandfly spul. De twee motorboten worden te water gelaten en de mensen die daar voor gekozen hebben stappen in. Daarna worden de kanoërs één voor één geholpen en varen we met zo’n 20 personen langs de oevers van het fjord. Heerlijk rustgevend is dit zeg! Af en toe jaag ik een sandfly weg, maar kan toch niet voorkomen dat ik gestoken word. De vervelendste is die op mijn slaap. Na de boottocht en de kanotocht door het fjord is het voor de liefhebbers nog tijd om te zwemmen. Ook daar maak ik graag gebruik van. Hoe cool is het om in een fjord te mogen zwemmen, bij een watertemperatuur van ca 25 graden. Ja, geen typefout, 25 graden. Met een duik beland ik in het water van de “Doubtful Sound” fjord. Na het zwemmen ga ik douchen en is het tijd voor het diner buffet. Een heerlijk uitgebreid buffet met salade, rijst, aardappelen, pork belly, lamsvlees en kip is romige saus. Ook het dessert bestaat uit verschillende gerechten. Natuurlijk eten we veel te veel. We maken tijdens de cruise ook leuke contacten met passagiers van verschillende nationaliteiten. Als we klaar zijn met het diner gaan we naar een aparte ruimte waar een film/dia voorstelling gegeven wordt over Nieuw Zeeland, de dieren, de fjorden enz. We lopen na afloop nog even over het dek om te genieten van de rust, stilte en donkerte van het fjord. Daarna gaan we slapen 😴.

Om 05:45 staan we al weer op. Nicole gaat zich aankleden / opmaken als ik buiten met een kop koffie het aanbreken van de dag aanschouw. Langzaam zie ik het lichter worden in de stilte van het fjord. De boot haalt om 06:30 het anker op en verlaat op fluistertoon de overnachtingslocatie. Er zijn nog weinig mensen op. Het is zwaar bewolkt ☁️ als de dag aanbreekt. Nog voor het ontbijt zien we hier en daar de zon op de hoge rotsen schijnen. Wat een schitterend begin van de dag. Allemaal weer prachtige fotomomenten. Om 07:00 is het tijd voor het ontbijt. Ook dit is weer tot in de puntjes goed verzorgd. Na het ontbijt ruimen we de hut op om vervolgens buiten op het dek van het natuurschoon te genieten. Om 09:00 uur worden de motoren van de boot uitgezet. Via de speakers wordt iedereen verzocht een plekje op de boot op te zoeken. 5 minuten op die plek te blijven, niet praten, geen foto’s te maken en alleen maar te genieten van de stilte……Hoe gaaf is dat 😱. Daarna vertrekt de boot richting Wilmot Pass en blijven we van de omgeving genieten. Zoals al eerder gezegd, ieder moment heeft zijn eigen dingetje. Je ziet zelfs de regen aankomen. Net op dat moment worden er weer dolfijnen gespot. Het gaat hier in de fjorden iets anders met de regen als bij ons. Binnen 5 seconden klettert de regen uit de hemel, maar we zijn op tijd binnen en moeten de capriolen van de dolfijnen van achter het glas volgen. Drie minuten later is het weer droog, dus gaan we weer snel naar buiten. Om 10:00 verlaten we de boot met een geweldige ervaring rijker. Het is prachtig om te zien hoe de 10-15 koppige bemanning afscheid neemt van de gasten. In een rijtje staan ze naast elkaar en met een high five bedanken wij ze voor de zeer goede zorgen op deze cruise. Nu nog een half uurtje met de bus en een klein uurtje met de boot als we om 12:30 met de bus bij ons motel afgezet worden. De middag is voor het verslag, de foto’s en een boodschap. Typisch Nieuw Zeelands is, dat ze bij de supermarkt je boodschappen inpakken. Hoort allemaal bij het vriendelijke, gastvrije en zeer mooie Nieuw Zeeland. 

Morgen is Milford Sound ( Fiordland II) aan de beurt.

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

11 Reacties

  1. Ed van den Berg:
    31 januari 2018
    De herinneringen aan onze trip door de Doubtful Sound komen weer boven bij het lezen van dit verslag. Er is niet veel veranderd ..... Maar blijft prachtige natuur!!
  2. Anouk:
    31 januari 2018
    Aah wauw echt super mooi!!! Echt geweldig
  3. Susan, Eric en Max:
    31 januari 2018
    Prachtige plaatjes weer!
  4. Erwin:
    31 januari 2018
    Mooie verhalen en foto's! Hoewel helemaal aan de andere kant van de wereld doet het me aan Canada denken: fantastische natuur en super vriendelijke mensen.
  5. Erik en giny:
    1 februari 2018
    Hoi hoi wat hebben jullie toch een schitterende reis! Lekker genieten!!
  6. Huub en irma van den berg:
    1 februari 2018
    Wat een genot om jullie verhalen te lezen, soms lijkt het of wel of wij op jullie schouder meekijken, wat een belevenis!!
  7. Hos van den Berg:
    1 februari 2018
    Ja prachtig he! Ik vond dit de meest indrukwekkende ervaring van mijn NZ reis met Ed (2005) Ik wil altijd nog een keer terug! Mooi geschreven Wijnand. Je enthousiasme komt heel goed over. Je bent een talent! (Misschien wil je ook wel eens de nieuwsbrief van de familie vd Berg schrijven!?)
  8. Alet:
    1 februari 2018
    Weer zo’n prachtig verhaal met geweldige foto’s!
  9. Herma Hijmans-Franken:
    2 februari 2018
    Een 1 woord....geweldig weer !
  10. Marga Franken:
    2 februari 2018
    Wijnand en Nicole, heerlijk om jullie verhalen te lezen. Ik geniet mee met jullie reis. Ik hoop dat ik het een keer zelf mag meemaken.
  11. Marcel:
    3 februari 2018
    Geen last meer van de stand fly's? Mooi om dezelfde ervarings momenten te lezen. Vooral waar je schrijft over de stilte. Bijzonder!